HQ
Ik ben niet bekend met de boeken van Percy Jackson. De meeste blootstelling die ik heb met deze op de Griekse mythologie geïnspireerde Harry Potter-uitdager is de film uit 2010 met Logan Lerman in de hoofdrol. Een gemiddelde film die niemand echt verkocht dat dit een succesvolle franchise is. Gelukkig was het slechte vervolg op die film uit 2013 niet het laatste dat we van Percy zouden horen, aangezien Disney besloot om het IP nog een kans te geven, met acteurs die veel dichter bij de leeftijden van de originele personages staan, en een verhaal onder toezicht van de oorspronkelijke auteur Rick Riordan.
We beginnen met enkele scènes die je ongetwijfeld bekend zullen voorkomen als je de oude film hebt gezien. Percy wordt tijdens een schoolreisje aangevallen door zijn wiskundeleraar en wordt van school gestuurd. Hij wordt vervolgens naar Camp Half-Blood gebracht, waar hij een missie krijgt om de bliksemschicht van Zeus op te sporen. Er zijn enkele lichte verklaringen waarom deze taak wordt overgelaten aan een paar kinderen en een 24-jarige Satyr die eruitziet als een kind, maar het is waarschijnlijk het beste om dat niet in twijfel te trekken. Dit is tenslotte een kindershow.
HQ
Percy's zoektocht neemt ons mee naar acht afleveringen vol actie, drama en wat meer luchtige dingen. Met de connectie met de Griekse mythologie zouden er altijd wat donkerdere ondertonen in deze serie zitten, waar Disney niet helemaal voor terugdeinsde. De incest van de goden en sommige van hun duistere gewelddadige daden tegen elkaar worden weggelaten, maar er wordt gezinspeeld op zaken als Poseidon's behandeling van Medusa. Het wordt altijd versterkt dat de goden geen aardige mensen zijn, wat een keurig gevoel van nuance om hen heen creëert en vooral Percy's relatie met zijn vader.
De afleveringen hebben elk een andere looptijd, en dit helpt bij het algehele tempo van de show. Je krijgt nooit het gevoel dat een aflevering te lang duurt, maar niet alle afleveringen zijn gelijk gemaakt. Sommige hebben veel memorabele momenten, terwijl andere behoorlijk vergeetbaar aanvoelen. Totdat Ares arriveert, kan ik me niet echt herinneren wat er in het middelste deel van de serie is gebeurd. Het helpt niet dat deze show precies zo is opgenomen als elke moderne streamingserie van vandaag. Er lijkt niet veel persoonlijkheid te zijn in de manier waarop Percy Jackson and the Olympians zich presenteert, sprekend met betrekking tot de cinematografie. Nogmaals, kindershows, en het weerhoudt de kerninhoud er niet echt van om erg goed te zijn, maar het is een breder probleem met streamingshows dat moet worden aangepakt. Vooral met Disney+ en zijn afhankelijkheid van The Volume.
Dit is een ad:
Dit leidt ertoe dat sommige van de speciale achtergrondeffecten ergens tussen middelmatig en nogal slecht vallen. Voor het grootste deel is de CGI echter redelijk goed. De minotaurus en andere monsters zijn goed ontworpen, en een groot deel van de rijken van de goden zijn dat ook. Er zijn veel wezens en plaatsen die hier indruk maken, en zelfs als ze op een vrij eenvoudige manier worden gepresenteerd, werken ze nog steeds voor waar de show voor gaat. Eenvoudige verhalen met personages in de kern die ervoor zorgen dat je terug wilt komen om te zien wat ze vervolgens doen.
Ons hoofdtrio van Percy, Annabeth en Grover (gespeeld door Walker Scobell, Leah Jeffries en Aryan Simhadri) zijn allemaal redelijk goed. Er zijn hier en daar wat uitglijders, maar uiteindelijk zijn het kindacteurs die de hoofdrollen krijgen in een behoorlijk grote Disney-serie. Ze zullen niet snel Oscars winnen, en het is duidelijk dat ze nog steeds hun draai aan het vinden zijn, maar het komt vaak vertederend over als je naar de show kijkt. Er is een aflevering waarin het lijkt alsof Simhadri zichzelf nauwelijks kan bedwingen om te lachen in veel van zijn regels, waardoor ik alleen maar in lachen uitbarstte, zelfs als de inhoud niet zo grappig was. De acteurs van Annabeth en Percy zijn voor het grootste deel behoorlijk, maar sommige leveringen van de eerste klinken een beetje onhandig. Hopelijk zijn dit dingen die kunnen worden opgelost voordat seizoen 2 begint.
HQ
Dit is een ad:
De volwassenen in Percy Jackson and the Olympians doen het echter allemaal goed. Ze lijken het materiaal in ieder geval serieus te nemen, en dat helpt je echt om te verdwalen in de fictie van de show. Een verrassend goede prestatie kwam van Adam Copeland FKA WWE-worstelaar Edge. Zijn beurt als Ares was als een klassieke jock die nog steeds denkt dat hij op de middelbare school zit, en het maakte hem een scène-stealer wanneer veel voormalige worstelaars moeite hebben om te pronken met acteertalent. Deze uitvoeringen helpen de show te verheffen van iets dat je waarschijnlijk gewoon voor je kinderen zou vasthouden tot iets dat me intrigeert om te zien waar het naartoe gaat.
Er zijn veel Percy Jackson-boeken, en dus zal Disney niet snel zonder inhoud komen te zitten, en als het deze kwaliteit kan behouden, is er geen reden om niet uit te kijken naar de volgende seizoenen van Percy Jackson and the Olympians. Het is een goed, karaktergedreven avontuur dat niet bang is om wat grotere vragen aan zijn publiek te stellen. Het is misschien niet de beste show die er is, maar het heeft veel potentieel.
